Nazwa: Dolomit VIS
Postać: tabl.
Dawka: 0,064g+0,108g
Opakowanie: 100 tabl.
Skład: Jedna tabletka 500 mg dolomitu zawiera:
Węglan wapnia (Calcii carbonas) i węglan magnezu (Magnesii carbonas) co odpowiada 64 mg Mg²+ i 108 mg Ca²+. Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz: 6.1
Działanie: - uzupełnia niedobór magnezu i poprawia odporność ustroju
Wskazania: Dolomit jest naturalnym minerałem zawierającym głównie węglan wapnia i węglan magnezu oraz niewielkie ilości jonów: żelaza, glinu, krzemu, manganu, cynku i miedzi. Stosowany leczniczo w celu wyrównania gospodarki wapniowo-magnezowej organizmu w stanach hipokalcemii i hipomagnezemii oraz profilaktycznie dla zapobiegania niedoborom wapnia i magnezu.
Dzienne zapotrzebowanie na wapń wynosi 700-800 mg, a na magnez 270-350 mg.
Profilaktycznie preparaty magnezowo-wapniowe stosuje się w stanach zmęczenia fizycznego i psychicznego, wzmożonej drażliwości, sytuacjach stresowych, zaburzeniach snu, bólach mięśni, przy dłuższym wysiłku fizycznym, okresach szybkiego wzrostu u dzieci i młodzieży, w okresie ciąży i laktacji .Ponadto w okresie rekonwalescencji, w celu zwiększenia odporności organizmu po przebytych chorobach i złamaniach kości. U kobiet w okresie menopauzy, w zapobieganiu demineralizacji kości oraz wspomagająco w kompleksowym leczeniu osteoporozy. 4.2. Dawkowanie i sposób podawania Dorośli i dzieci powyżej 12 rż.:
: Hiperkalcemia, hipermagnezemia, blok przedsionkowo-komorowy, miastenia-gravis, bezmocz, choroby nerek z zaburzeniami filtracji, nadwrażliwość na lek, znaczne obniżenie ciśnienia skurczowego i rozkurczowego krwi, obrzęk śluzowaty.
Przeciwwskazaniem do podawania preparatu są rozwijające się nowotwory złośliwe, ponieważ ich wzrost mógłby być pobudzony przez magnez.
Działania niepożądane: Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, luźne stolce.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: przy dłuższym stosowaniu mogą wystąpić objawy senności.
Interakcje: Ze względu na zmniejszone wchłanianie Dolomitu nie należy podawać jednocześnie z fosforanami, związkami żelaza, fluorochinolonami, tetracyklinami oraz doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi pochodnymi warfaryny (wskazana jest 3-godzinna przerwa między podaniem obu leków). Leki moczopędne (furosemid, kwas etakrynowy) zwiększają wydalanie magnezu z moczem, powodując jego niedobór w organizmie. Sole wapnia podawane dożylnie osłabiają działanie magnezu. Moczopędne leki tiazydowe zwiększają wchłanianie zwrotne wapnia i stwarzają ryzyko hiperkalcemii. Duże dawki wapnia w skojarzeniu z witaminą D mogą osłabić działanie werapamilu i innych leków blokujących kanał wapniowy.
Alkohol i glukoza spożywane w większej ilości, zwiększają wydalanie magnezu z moczem. Duże dawki wapnia podawane równocześnie z glikozydami nasercowymi nasilają ich działanie i mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca.
Dawkowanie: Profilaktycznie preparaty magnezowo-wapniowe stosuje się w stanach zmęczenia fizycznego i psychicznego, wzmożonej drażliwości, sytuacjach stresowych, zaburzeniach snu, bólach mięśni, przy dłuższym wysiłku fizycznym, okresach szybkiego wzrostu u dzieci i młodzieży, w okresie ciąży i laktacji .Ponadto w okresie rekonwalescencji, w celu zwiększenia odporności organizmu po przebytych chorobach i złamaniach kości. U kobiet w okresie menopauzy, w zapobieganiu demineralizacji kości oraz wspomagająco w kompleksowym leczeniu osteoporozy. 4.2. Dawkowanie i sposób podawania Dorośli i dzieci powyżej 12 rż.:
- profilaktycznie 1 tabletkę na dobę,
- leczniczo w stanach niedoboru wapnia i magnezu 1 do 3 tabletek na dobę, zależnie od wielkości stanu niedoboru. Lek stosować po posiłku, popijając wodą.
Środki ostrożności: 4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania. Nie stosować w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi oraz z glikozydami naparstnicy,(patrz p. 4.5. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji). Podczas leczenia należy kontrolować stężenie wapnia w krwi. U pacjentów z łagodną hiperkalciurią, niewydolnością nerek lub kamicą nerkową należy kontrolować wydalanie wapnia z moczem. Pacjenci z kamicą nerkową powinni podczas leczenia pić dużo płynów.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Prowadzenie pojazdów: Preparat DOLOMIT VIS nie wpływa na zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Przedawkowanie: W przypadku przedawkowania stosuje się nawodnienie doustne lub dożylne (w ciężkich stanach podaje się dożylnie NaCl). Jednocześnie (lub tuż po nawodnieniu) furosemid lub inne moczopędne leki pętlowe. Jeśli nie ma poprawy, stosuje się kalcytoninę, difosforany, plikamycynę. Pacjentom z małym stężeniem fosforanów w krwi i prawidłowej czynności nerek można podać doustnie fosforany. Objawami przedawkowania mogą być luźne stolce, senność oraz efekty towarzyszące zasadowicy lub zespołowi mleczno-alkalicznemu.
W razie wystąpienia biegunki należy zredukować dobową dawkę lub przejściowo odstawić preparat. Objawy senności mogą być wskazówką, że osiągnięto już wysokie stężenie magnezu w surowicy.
Ciąża: Nie zostały wykonane odpowiednio liczebne ilości badań przy stosowaniu leku z podaną ilością stężenia magnezu i wapnia, dlatego lek może być stosowany w okresie ciąży i laktacji jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.
